Zo hé, de eerste paniek momentjes zijn binnen! De MVP is nu een kleine twee weken live en de enige die verhalen gedeeld heeft ben ik. En de enige die structureel gebruik maakt van de Journal Bot: ik.
Het is tof dat ik ‘eindelijk’ zelf Mbassador kan gebruiken, zoals ik het voor ogen had. Maar ook wel verontrustend dat mijn ondernemende vrienden Mbassador niet gebruiken. ?
Ook de eerste feedback liegt er niet om:
– Voel me niet comfortabel verhalen te delen
– Ik snap niet wat ik moet doen
– Ik probeer het wel een keertje uit
– Kost me te veel effort om een smooth verhaal te schrijven.
– Waarvoor is die bot ook al weer?
– Dit kan ik toch ook op LinkedIn doen
Leuk dat testen, haha. Paniek! Valkuil nummer 1 van startups is iets maken waar niemand op zit te wachten… Zie ik iets wat anderen niet zien?
Tuurlijk, deze MVP mist context en is zeker niet goed genoeg. De drempel om te gebruiken (Telegram) en ook het Engels zorgt wellicht (?) is te hoog. Het schrijven van verhalen lijkt te ingewikkeld (terwijl het maar 5 minuten kost). En het integreren van een nieuwe gewoonte (daily journal) is al helemaal een uitdaging.
Voldoende uitdaging voor mij en Mbassador. Ik zet mijn paniek in perspectief….en schrijf de anxiety even van me af. Marcel, zie het als een leermoment.
Ik ben overtuigd van mijn visie, weet dat Mbassador serieuze problemen oplost (wetenschappelijk onderbouwd) en ga ‘stoïcijns’ door met mijn eigen verhalen delen. En ga volop door met het doorontwikkelen van de MVP en het eindproduct.
Ondertussen probeer ik met mijn eerste gebruikers in gesprek te gaan en te kijken waar ze tegenaan lopen. Luisteren, leren, aanpassen.
??Ik ‘moet’ dankbaar zijn voor de MVP. Het echte testen is blijkbaar begonnen. Toch vervloek ik de MVP stiekem eventjes.
